Dag 11 Riddle - Sutherlin 87 km

Nou beste lezers daar ben ik dan weer.Inmiddels zit ik in het hotel in Portland.

Nadat ik weer opgefrist was ging ik bloggen in de highschool zoals al gemeld in mijn vorige verslag.

Aangezien het nog redelijk vroeg was ging ik even wat te snacken halen in het dorp en kijken naar de rijders die nog binnen kwamen.

Het was eigenlijk onmogelijk om een keuze te maken uit de giga hoeveelheden die ze in een plaatselijke grocery, founded arround 1902, hadden. Maar ja een vruchtendrankje met wat chips gaat er wel in na zo'n dag.

Langs de hele aankomstroute lagen hooibalen en daar ging ik heerlijk in het zonnetje zitten kijken. Mijn god wat kwamen er nog veel renners binnen. Het was een hele happening en wel leuk om dat ook eens te zien.

Naast mij kwam een local guy zitten in zijn scootmobiel. Je weet wel zo een met teveel haar een soort grizzly-adams. Hij was heel aardig en iedereen in het dorp noemde hem scooter. Ik denk vanwege zijn scoot-mobiel.

Ook had hij twee hondjes op dat ding zitten hij nam ze overal mee naar toe. Ik kletste wat met hem en uiteindelijk zaten zijn honden, uitgerekte chiwawa's, bij mij op de hooibaal of zelfs op schoot.

Nadat Scooter naar huis ging om een sigaret te roken besloot ik om maar eens terug te gaan naar het Cycle Oregon dorp om daar te gaan eten. Aldus geschiede. Daarna ben ik naar mijn tent gegaan en ben ik rond 21.00 uur gaan slapen.

Nou gisteren hadden we dan de laatste fietsdag. Het zou volgens het roadboek een makkelijk te fietsen stukje worden met alleen onderweg 2 Limburgse heuveltjes van 10 en 12,1% maar voor mijn gevoel pakte het allemaal wat anders uit.

Dus wederom "never trust a roadbook" Natuurlijk had ik wel wat geleden van het fietsen van de dag daarvoor maar toch had ik op een lekker rustig "vlak" ritje gerekend om zodoende lekker te kunnen uitrijden.

Nou zal ik niet teveel klagen hoor maar ik had gewoon niet mijn beste fietsdag van deze hele week. Wellicht ligt de oorzaak in het feit dat het 's nachts wqeer ontzettend koud was zo ergens tussen de 3 en 6 graden. 's Morgens bij het vertrek was het exact 6,4 graden volgens mijn fietscomputertje dus gadvergielekes koud.

Gelukkig had ik mijn benen ingesmeerd met een warm-up materiaal maar toch duurde het erg lang voordat ik het enigzinds "warm" kreeg. Vanwege de toch wat steilere hellingen dan normaal in Cycle Oregon waren er maar liefst 4 rustposten ingericht.

Het eerste stuk fietste ik redelijk op mijn gemak en op een gegeven moment werd ik geflitst. Hoe kan dat nu weer ik rijd helemaal niet hard laats staan te hard? Lag daar Ronald op de grond in een beklimming foto's te maken echt grappig.

Naderhand haalde hij me in en tot de eerste stop reden we samen een stukje op. Na wat repen genomen te hebben reed ik verder en sloeg ik de tweede stop over. Inmiddels was het wat warmer geworden en ik wilde niet weer afkoelen daarnaast zou het maar een 80-tal kilometers zijn en dat doe ik thuis zonder uberhaupt te stoppen.

De weg ging meer op en af dan de beloofde vlakke weg maar ok je hebt geen keus dus verstand op nul en blik op oneindig. Het gebied was wel erg mooi. We reden door een groot wijngebied met een heleboel wijngaarden en straten met leuke namen zoals; Brandy lane, Champagne road etc.

Wel weer grappig hoe die Amerikanen daar dan weer iets van maken. Ook kon je goed zien dat het hier een rijker gebied was dan daar waar we vandaan kwamen. Daar is toch echt een hoop armoede hoor! Ik heb wederom vastgesteld dat we het erg goed hebben in Nederland.

Nou de derde stop was bij een wijngaard dus daar besloot ik nog even te stoppen alvorens de laatste 15 km of zo te rijden.

Het was er gezellig en de sfeer was heel gemoedelijk. Maar ja voor iedereen is het de laatste fietsdag.

Na wat gedronken te hebben reed ik snel verder voor de laatste etappe naar de finish in Sutherlin.

Onderweg zag ik nog een aantal Turkeys lopen en vlogen er een heleboel vogels. Maar dat is dan ook logisch bij zoveel druiven.

Nou daar was dan de finishline de hele weg van wel een km lang was voorzien van Amerikaanse vlaggen en de mensen langs de weg moedigde je nog aan voor het laatste stukje. Ook hoorde je vaak "Thank you for being here" .

Bij de finish kreeg je een poster van de omgeving, een paar stickers en een plaatje voor om je nek. Het was er wederom erg gezellig en inmiddels was het al 22 graden. Terwijl het pas 10.50 uur was.

Ik moet zeggen dat deze etappe qua zwaarte wat tegen viel maar het was zeker mooi om te rijden.

Nou op zoek naar een douche, fietskoffer en bus. Dit was allemaal redelijk snel gepiept. Tijdens het inpakken van mijn fiets kwam een vrouw een praatje met me maken. Ik vetrelde dat ik het erg mooi vind in Oregon en dat ik graag nog eens terug kwam met mijn familie.

"O heb je een pen en papier dan schrijf ik ons adres wel op dan kun je bij ons logeren als je hier bent" Toch mooi of niet!? Dus de slaapplaats is al geregeld.

Na de beloofde lunch de bus in en die vetrok om 14.00 uur. Tijdens de lunch werd er door een plaatselijke country groep het volkslied gezongen. Heel apart om alle mensen te zien op staan, hand op het hart en meezingen.

In de bus zat ik naast Arjan uit Beverwijk en we hebben zo ongeveer de hele weg gesproken over van alles en nog wat. Hij heeft nu nog twee weken vakantie hier voor de boeg en wilde naar Yellowstone rijden. Ook leuk lijkt mij! Ik gaf hem nog wat tips voor Grand Teton National Park.

In Portland aangekomen dronken we samen nog wat en hielpen we met het uitladen van de fietsen uit de twee trucks. Hierna gingen we ieder onze eigen weg.

Ik at nog een Black Agnus hamburger in het hotel alvorens ik naar mijn kamer ging en daar wat orde op zaken stelde.

Na een nacht in een heerlijk bed ben ik vanmorgen even gaan hardlopen en daarna gaan ontbijten.

Nou dadelijk ga ik de stad in. Inmiddels is het zo'n 20 graden, bewolkt maar droog.

CU soon.
Freek