Dag 7 Reedsport - Bandon 127km

Wow wat een mooie dag was dit!

Nadat ik gisteren nog een tijd met Andy, deze dude ben ik 3 jaar geleden tegen gekomen het was namelijk toen mijn buurman, had staan te praten ben ik gaan eten en een paar foto's gaan maken. Vervolgens ben ik even in mijn tent foto's op de ipad gaan zetten en toen ben ik belachelijk vroeg, 20.30 uur, gaan slapen. Maar ik had het nodig denk ik. Ik werd pas voor de eerste keer wakker om 2.30 uur.

Inmiddels was het gisterenavond al mistig geworden. Althans ik vond dat het meer weg had van miezer maar nee dit is nou the famous Oregon mist.

Toen ik vanmorgen rond een uur of zes opstond was het nog steeds mistig. Dus ik besloot om maar te gaan ontbijten en dan pas mijn wielerkleding aan te doen. Na het ontbijt werd het toch echt regen dus een regenjasje aan en de benen lekker invetten. Ook mijn Butt kreeg een behandeling met Chamois-Butter om het schuren van de kleding tegen te gaan.

Nou of we go op naar de Pacific Ocean! Vrij snel naar het vertrek begon de weg al te klimmen en o ja we moesten helaas maar liefst 21 miles, ongeveer 30 km, over een weg zoals die tussen Eersel en Reusel of zoals die in Helmond langs het kanaal.Maar dan wel allemaal zonder fietspad. Nou ik kan je zeggen dat je dat snel moe bent en toch zeker in de regen. In de mist ook wel denk ik!

Maar gelukkig na de klim van 6,5 km stopte het met mistig regenen en werd het droog. Juist op dat punt was er een uitzicht daar waar de Umpqua River in de Ocean uitkomt. Geweldig daar ben ik dan toch maar mooi naar toe gefietst.

Nou hup weer verder over deze minder leuke weg. We kwamen eigenlijk niet door dorpjes of zo alleen maar industrieachtige dingen waren er langs deze weg. Uiteraard waren er wel een paar huizen. De route op zich was wel mooi want deze weg slingerde door een mooi bos. Alleen als je dan ingehaald wordt door een vrachtwagen met bomen van 25 meter dan is het wat minder.

We waren vrij snel bij de eerste rustpost waar de enige echte John Hyatt aan het spelen was. Nou ja die uit het kustgebied dan. De muziek was alles behalve slecht. Ik belde even met huis en vervolgde daarna de weg.

Het was nog steeds bewolkt. Maar gelukkig had ik daar iets op gevonden. Ik had namelijk vanmorgen al mijn gele glazen in mijn bril gezet en ik heb het de hele dag zonnig gehad. Ja dat was een suppertruck al zeg ik hetzelf. En het werkt echt hoor.

Van veraf zag ik al een brug liggen en net voor die brug moesten wij naar links. Dit was prima geregeld het stoplicht was uitgezet en er waren maar liefst 3 verkeersregelaars ingezet om alles in goede banen te leiden. Mooi toch?

Deze weg naar links ging helemaal langs de Coosbay erg mooi. Er waren verschillende dieren te zien. Ik zag een aantal kalkoengieren, witte reigers en watersnippen erg leuk. Toch zeker voor een hopman zoals ik!

Ook zag ik nog een aalscholver als dat maar niets slechts betekend. Vroeger dachten de mensen dat een Aalscholver de duivel vertegenwoordigde en daarmee de dood bracht. Een Aalscholver eet namelijk een giga hoeveelheid vis per dag maar als hij zijn vleugels laat drogen kun je zien dat het beest precies een recht(zwart)kruis vormt. Mooi toch dat bijgeloof. Dit is overigens de reden dat deze vogel nog steeds beschermd wordt in Nederland. Krijg je gewoon gratis als trouwe lezer! :)

Enfin aan het einde van deze baai kwamen we weer uit bij dezelfde brug van toen straks maar het was echt een mooie route. In dit stadje was overigens wederom een waterstop ingelast. Ik vulde mijn bidon en nam wat te eten nog steeds was het slechts 16 graden.

Na de pauze een stuk door de stad en vervolgens weer over een andere brug zodat we de drukke weg alleen maar kruiste. Bij het uitrijden van de stad kwamen we langs een visfabriek het stikte ervan de meeuwen en je kon het al van ver ruiken. Overigens vond ik het niet echt stinken. Voor de rest is het vooral houtindustrie wat je hier tegenkomt. Kortom allemaal een beetje lompe fabrieken met dito vrachtwagens en wegen.

Gelukkig reden we nu weer richting de kust op weg naar de lunch. De weg klom constant behoorlijk en zelfs net voor de lunchstop was er een helling van wel 11%. Ik overleefde hem makkelijk want hij was van het type Zuid-Limburg. Dus kort maar krachtig.

Zowieso konden diegene die nog niet zo goed konden schakelen vandaag hun hart ophalen want het was constant opletten en op het juiste moment schakelen maakte het echt een stuk makkelijker. Tenminste het heeft mij geholpen.

Na 75 km meestal klimmen kwamen we bij de kust daar moest ergens de lunchstop zijn. Inderdaad en wat denk je? Heerlijke WARM eten! Cycle Oregon had speciaal voor deze gelegenheid een paar cateringkeukens aangerukt en er werd heerlijke burrito met mexican kabeljauw en warme bonen geserveerd. Overigens kon jezelf er nog van alles extra opdoen. Echt heerlijk.

Ik zocht een beschutte tafel op een beetje van de lunchplaats af, maar ja het was de enige nog beschikbaar. Er kwamen twee oudere dames, ook van Cycle Oregon, bij mij zitten en we kletste wat. De ene ik denk 70 jaar oud, kwam van oorsprong uit Zwitserland en je begrijpt het al: geweldig dat je helemaal hier naar toe komt om te fietsen voor Oregon.

Na het eten ging ik even bij de Pacific Ocean kijken. Echt heel mooi. Ik zag nog een zeeleeuw zwemmen he en helemaal in het wild! Ja dan kan je dag toch niet meer stuk!?

Maar ja na alle fun moet er ook weer gefietst worden en Cycle Oregon zou haarzelf niet zijn al ze nog wat extra's in petto hadden. Ze stuurden ons namelijk voor mijn gevoel de verkeerde kant op maar dat was om nog mooiere uitzichten te krijgen over de Oceaan. En ook kwamen we bij een uitzichtpunt waar je een heleboel zeeleeuwen, zeehonden enz kon zien. En een herrie dat ze maken. Maar niet normaal.

En wat denk je er zwom gewoon een walvis voor ons!!!!! Toch wel bijzonder moet ik zeggen. Helaas dook hij weer onder en bleef een hele tijd weg dus dan zijn foto's erg moeilijk. Ook kwam er nog een hele groep pelikanen voorbij. Prachtig om dit allemaal in het wild te zien.

Hierna volgde er een lange klim over de, hier befaamde, Seven Devils. Dit is zoiets als bij ons de zevenheuvelenweg. Het was een mooie route met inderdaad elke keer een afdaling gevolgd door een Devil van een beklimming maar ik moet zeggen ik verteerde ze alle zeven prima!

Ergens halfweg de Seven Devils was er nog een waterstop waar ik Andy en Bob (van gisteren) tegen kwam. We kletste wat en Andy vroeg wat ik van vandaag vond. Ik zei dat ik het aan de Pacific Ocean helemaal geweldig vond want die had ik nog nooit eerder gezien. Nadat Andy vertrokken was kwam er een man op me af die zei dat hij net het verhaal gehoord hed en het helemaal geweldig vond dat ik daarvoor naar Oregon kwam. Hij had nog een tip voor morgen. Als ik de route zou gaan fietsen moets ik echt naar Cape Largo of zo gaan. Dat was echt heel mooi je kan daar heel ver uitkijken over de Oceaan zei hij. Dat is echt the Pacific. Nou dat ga ik straks dan even opzoeken op de kaart. Lijkt mij leuk!

De laatste 12km kon ik weer gewoon lekker op kop kon gaan fietsen.

Na een 10-tal km kwamen we aan bij onze overnachtingsplaats voor de komende 2 dagen: Bandon on the Sea zoals ze het zelf noemen. Er stonden een paar hele mooie oudere gebouwen aan de hoofdstraat en aan het water. Ik zal morgen proberen daar foto's van te maken.

Overigens was gisteren het uploaden van mijn foto's niet zo'n succes dus ik zal dadelijk nog een poging doen.

Nou bedankt weer voor het lezen en alle reacties en ik hoop morgen weer te kunnen berichten van een leuke dag.