Dag 7 Clarkstone - Waitsburg 138km

Hallo iedereen,

Het is leuk om elke keer weer jullie reacties te lezen!

Nou na het bloggen ging ik naar de etenstent en sloot ik aan in de rij. Het verliep allemaal heel snel. Ik sloot aan bij een tafel waar een paar vrijwilligers zaten. Nadat ze wisten dat ik uit Holland kwam wilden ze van alles weten. Een van de 2 gaat komend jaar naar Holland en wilde graag weten waar hij het beste naar toe kan gaan.

Nou ik heb hem zo wat dingen gewezen en toen vroeg hij of hij naar Brugge moest gaan. Dat ligt dus in Belgie o sorry dat wist ik niet zei hij.

Deze 2 mannen zetten elke keer het volgende dorp mee op en ze wisten me te vertellen dat Cycle Oregon alles dubbel heeft. Dus de andere ploeg was nu al in Waitsburg om alles te regelen voor de aankomst van morgen. Het is een prachtige organisatie om te zien hoe dat allemaal werkt.

Nou ze wisten van alles te vertellen over Oregon en het leven hier. Een van de 2 was een boerenzoon en hij woonde in een centenial farmhouse. Ze zouden hier volgend jaar een sign voor krijgen. Ja ze krijgen echt een bordje met daarop vermeld dat deze boerderij 100 jaar bestaat. Wij over 10 jaar dus ook voor ons huis denk ik!?

Ook wisten ze te vertellen dat we morgen door een gebied gaan waar veel wheat verbouwd wordt. Ik zei dat zal dan wel een hele relaxte dag worden. Hoezo? Nou met al dat wiet. Ik moest natuurlijk wel uitleggen wat ik bedoelde maar ze hadden het heel snel door en ze wisten ook wel plaatsen waar dat te halen was.

Op het laatst kwam ik nog een man tegen die ik vorig jaar ook had ontmoet. Hij herkende me meteen en we kletsten wat over de rit van vandaag. Ik vroeg of zijn vrouw hem nog opgehaald had vorig jaar want daar zat hij toen erg over in. Nou dat was gelukt ze had de weg gevonden. Hij moest er hartelijk om lachen dat ik dat nog wist. Hij vertrok weer en ik kletste verder met de 2 vrijwilligers.

We praten wel een uur of zo. Het was erg gezellig. Hierna ging ik naar annoucements luisteren. Deze waren later dan normaal want de presentator (voorzitter van Cycle Oregon) fietst ook elke dag mee en hij was wat laat binnen.

Na dit festijn begon er een geweldige band te spelen met rockmuziek uit de jaren 70 en 80. Mijn tijd zal ik maar zeggen. Hier luisterde ik nog even naar voordat ik naar bed ging. Om 21.30 uur lag ik in bed en sliep ik meteen. Denk ik. Het was overigens een graad of 14 dus heerlijk.

Om 4.11 uur werd ik wakker van de regen die exact 13 minuten duurde. Hierna sliep ik weer verder nadat ik nog even naar het geluid van een jagende uil luisterde.

Om 5.30 uur stond ik op en belde ik even naar huis. Ik had voor het eerst in een paar dagen weer een verbinding. Nou het was heerlijk om weer even Nederlands te horen.

Na het eten heb ik alles ingepakt en ben ik om 7.10 uur aangefietst.

Het begin van de route ging pal langs de Snake river. Helaas was het gebied een beetje vervuild door allerlei industrie dus heb ik er maar geen foto van gemaakt. We zouden vandaag een 75 km langs de highway 12 rijden. Alhoewel het gebied steeds mooier werd was het fietsen langs deze weg niet zo leuk, maar ach er zijn ergere dingen.

Al snel begon er een lange klim van 17km. In het begin ging het heel goed maar steeds dichter bij de top werd het toch wel zwaar en was ik blij dat ik op de pass stond. Er arriveerde ook net een sagvan met wel een 8-tal fietsers.

Tijdens de klim haalde ik de fietsende coffeeman voorbij. Dit is een man die elke dag meefietst met zijn koffiemachine en onderweg, bij de rustplaatsen, koffie verkoopt.

Hierna begon er een lange redelijk vlakke afdaling en haald ik de zelfde truuk van gisteren uit. Het was erg leuk om te doen. Helaas begon het te regenen, gelukkig niet hard, maar het duurde toch een 20 a 25 minuten. Gelukkig werd ik er niet erg nat van.

Uiteindelijke pikte ik bij een nog snellere groep aan en bleef ik daar in het wiel hangen. Uiteraard deed ik hier ook mijn kopwerk zoals dat hoort.

Bij de lunch kwam ik Mike weer tegen en hij wilde graag met mij verder fietsen. Helaas moest ik hem laten gaan want direct na de lunch ging het meteen weer bergop voor de volgende 16km. Ik moet nu eenmaal na elke stop weer opnieuw opwarmen. Dus na een aantal kilometers ging het al weer beter.

Op de top stond hij op mij te wachten en fietsten we samen verder. Na een paar kilometer vroeg hij of het iets langzamer kon. We moesten nog een 10-tal km dus dat ging wel.

We fietsten door een heel wijdslandschap met inderdaad overal korenvelden. We kwamen om 14.00 uur in Waitsburg aan waar we door de plaatselijke bevolking hartelijk ontvangen werden.

In eerste instantie kon ik mijn tent niet vinden want de nummering was onlogisch maar na een minuut of 10 wist ik hem te lokaliseren.

Eerst nog even met Bea gebeld maar helaas belde ik ze uit bed. We kletsten een hele tijd en daarna ging ik douchen en aangezien het morgen een rustdag is deed ik ook nog even de was.

Hiermee was ik om 16.00 uur klaar en ging ik het dagboek bijwerken. We zitten nu ergens op een paardenren baan. Heel groot allemaal. Het weer is heerlijk een 29 graden.

Onderweg tijdens het fietsen worden er een heleboel borden geplaatst met daarop grappige teksten. Hier is er een van vandaag:
Pain is just weakness leaving your body. Ja ze weten je wel bezig te houden onderweg.

Ik ga nu wat drinken in de bar en wat rondkijken. CU soon.
The Freak