Dag 6 Enterprise - Clarkston 157 km
Door: Freek Reijnen
Blijf op de hoogte en volg Freek
13 September 2010 | Verenigde Staten, Clarkston
Bedankt voor alle tips om het 's nachts warm te krijgen. Die van die cheerleaders spreekt mij het meeste aan maar ik ben bang dat daar hier de doodstraf of minstens 3 keer levenslang op staat en ik weet niet of het daar echt warmer is. Dus ik bedenk wel een andere oplossing.
Nou gisterenmiddag na het werken aan mijn dagboek even naar The Beergarden gegaan om een blikje cola te kopen. Het blijft leuk om te zien dat er gewoon uit de achterkant van een aanhanger een 6-tal taps komen waar dus verschillende bieren uit getapt kunnen worden.
Het was er al gezellig druk en heerlijk zonnig. Ik denk dat we ook nog gasten uit Enterprise hadden want het waren de jaarlijkse Mule-days. Een wedstrijd waar je bevoorbeeld zo snel mogelijk een parcours moet afleggen of je mule (muildier) moet beladen. Kortom gezelligheid alom.
Het was heerlijk weer en ik wilde even alleen zijn dus ging ik bij mijn tent een boek lezen. Helemaal alleen was ik niet want de buurman Mark zat ook voor zijn tent en hij wilde van alles vertellen. Zo heb ik bijvoorbeeld, als ik wil, al een dealerschap voor de BeNeLux voor een geweldig wijnproduct binnen. Hij stelde voor dat ik in Waitsburg met hem mee ga naar zijn leverancier en een tip van hem dan kan ik deze hele reis ook van de belasting aftrekken.
Na ik heb gezegd dat ik vooralsnog met vakantie ben en nu even geen zaken doe. Dat begreep hij wel. Daarnaast gaf hij zijn visitekaartje. Vervolgens heb ik met hem over het Rijksmuseum en het Louvre gesproken want daar was hij al verschillende keren geweest.
Hij wilde ook zondagavond wel even een rondje door Portland gaan fietsen en dan liet hij mij een paar mooie routes zien. Maar dan heb ik zeven dagen gefietst lijkt mij wel genoeg. En trouwens dan moet ik ook weer helemaal mijn fiets uitpakken en in elkaar zetten. Je begrijpt dat ik hem daar vriendelijk voor bedankt heb.
Tijdens ons gesprek kwam er ineens op een 35-tal meters een hert (deer) met 2 jongen voor bijgelopen echt geweldig hoor!! Ik riep nog O my deer. Overigens hadden we overdag ook al een heel groot hert gezien wat de weg overstak. Jullie weten dat mijn hopmans hart daar sneller van gaat kloppen.
Nadat Mark ging eten bleef ik nog een halfuur zitten om mijn boek te kunnen lezen.
Daarna eten, de berichten luisteren en dan naar bed. Het was toen 20.30 uur. Het zou deze nacht, volgens de weerberichten, lang niet zo koud worden.
's Nachts ben ik een keer naar de toilet gegaan en inderdaad was het niet zo koud slechts -0,4 graden. Het slapen ging overigens beter want ik had een extra shirt aangetrokken en een paar heerlijke warme cycle oregon sokken gekocht. Heet was het nog steeds niet maar het ging.
Om 5.30 uur stond ik op en ging ik eten. Als je bij de etenscounter zegt wat je wilt eten dan moet je snel zijn om je kartonnen bord met 2 handen vast te pakken want anders ligt het er op en meteen weer af door het giga gewicht. Zo was er deze morgen bacon. You want some ham sir? O yes please. En hoppa daar ligt dan een plak van circa 1,5 cm op je bord. Nou dacht ik vandaag wat eten nodig te kunnen hebben dus ach ja. Nu nog een ijsschep met scrambled eggs erbij. Voor de rest koos ik een bakje yoghurt met muesli zoals elke dag. Heerlijk!!!
Uiteindelijk fietste ik om 7.33 uur de camping af. Na de eerste bocht begon de weg meteen licht te klimmen en zag ik 6 herten door een wei springen.
De omgeving was schitterend. Langzaam begon het landschap te veranderen van hoog Alpine-achtig naar bossen met hele grote bomen. Het was echt heel mooi. De eerste waterstop sloeg ik over want water had ik nog genoeg en het ging eigenlijk wel lekker.
De weg klom steeds verder omhoog maar het was goed te doen. Bij de Joseph Canon view stopte ik om wat foto's te maken. Wat is het daar mooi. Vlak daarna fietste we de staat Washington binnen. Bijschrijven op het lijstje maar. Nog 46 staten te gaan even doortrappen dus.
Nu begon het landschap te veranderen in een soort woestijnachtige kale rotsformatie. Het deed me een beetje aan de Mont Ventoux denken maar dan in de kleur rood en bruin. Nadat we een ruststop hadden aan de rivier begon de klim naar Rattle Snake Hill (1200 meter hoog) waar iedereen over sprak. Een klim van 16 km. Inmiddels was het z'on 26 graden lekker weer dus.
De eerste km's van de klim verliepen voorspoedig en ik kwam in een lekker ritme van z'on 13 km per uur. Een lekker tempo voor deze klim. Uiteraard werd ik langzaam moe en liep het tempo uiteindelijk terug tot 10km per uur. Nog steeds niet slecht al zeg ik hetzelf. Ik genoot van het uitzicht en de mooie brede wegen met praktisch geen autoverkeer.
Ik zag ook nog een paar slangen helaas lagen ze dood op de weg. Dus ratelen deden ze niet meer. Uiteindelijk was ik blij dat ik op de top stond en kon het afdalen beginnen. Een mooie afdaling door een prachtig bos.
Na een km of 6 was de lunchstop. Het was er zoals altijd weer goed toeven. Ik at een boterham en dronk wat waarna ik doorfietste naar Clarkston.
We hadden wind op kop dus diegene die mij kennen weten wat dat betekend. The Freak voorop met daarachter uiteindelijk een slinger van circa 15 tot 20 personen. In het begin werd ik nog wel eens afgelost maar na een kilometer of 15 waagde niemand zich daar nog aan. We reden constant met een snelheid van minimaal 44km per uur. De weg liep wel valsplat naar beneden maar toch.
Tijdens dit stuk bedacht ik dat er zelfs nog meer dingen zijn die hier minder zijn dan bij ons. Ik heb vandaag 157km gefietst maar de Amerikanen maar 85 miles ofzo.
Het laatste stuk was een echte afdaling over een mooie brede weg en daar haalde we snelheden van wel 65km per uur. De groep was inmiddels wel uit elkaar gevallen. Het laatste stuk van vandaag was een FIETSPAD langs een meer. Een man die mee had gereden in de groep bedankte me en zei "That was a hell of a job you did pulling us all" Thank you very much. Dat is dus altijd leuk om te horen!!!
Aangekomen in Clarkston stonden er wel 40 kinderen te juichen en ze wilde allemaal high five dat was een erg leuk ontvangst. Ook stonden er ook nog een andere mensen te roepen en te klappen. Dan weet je toch weer waar je het voor doet.
Ik was rond 14.30 uur gefinisht en er was nog bijna niemand dat verbaasde me enigzinds maar het gaf me wel een goed gevoel.
Aangezien de tassen er nog niet waren besloot ik een handdoek te huren en alvast te gaan douchen. Zo gezegd zo gedaan. Het was er heerlijk rustig. Hierna nam ik een heerlijke Ben & Jerry's smoothie. Heerlijk fris en vers gemaakt door Jerry zelf!!
Ik liep terug naar mijn tent om op mijn tas te wachten en mezelf om te kleden. Na ongeveer 15 minuten was mijn tas er. Het was inmiddels wel een graad of 29 dus erg warm in de tent. Nou zou ik die warmte moeten kunnen opslaan voor vannacht maar hoe?
Nu nog even omkleden,scheren en tanden poetsen. Dat was nog al eens gebeurt. Hierna ging ik nog een paar foto's maken van de aankomst en wat drinken op het terras. En dan maar weer opzoek naar de Blogmobile. Deze hadden vandaag een leuke plaats in het park. Jen was weer blij me te zien en we praatte nog even over de rit van vandaag.
Vervolgens het dagboek weer bijwerken dus. Morgen gaan we naar Waitsburg en daar blijven we een extra dag. Je kunt dan zelf beslissen of je de 2e dag gaat fietsen of niet.
CU all and keep on blogging
The Freak
Nou gisterenmiddag na het werken aan mijn dagboek even naar The Beergarden gegaan om een blikje cola te kopen. Het blijft leuk om te zien dat er gewoon uit de achterkant van een aanhanger een 6-tal taps komen waar dus verschillende bieren uit getapt kunnen worden.
Het was er al gezellig druk en heerlijk zonnig. Ik denk dat we ook nog gasten uit Enterprise hadden want het waren de jaarlijkse Mule-days. Een wedstrijd waar je bevoorbeeld zo snel mogelijk een parcours moet afleggen of je mule (muildier) moet beladen. Kortom gezelligheid alom.
Het was heerlijk weer en ik wilde even alleen zijn dus ging ik bij mijn tent een boek lezen. Helemaal alleen was ik niet want de buurman Mark zat ook voor zijn tent en hij wilde van alles vertellen. Zo heb ik bijvoorbeeld, als ik wil, al een dealerschap voor de BeNeLux voor een geweldig wijnproduct binnen. Hij stelde voor dat ik in Waitsburg met hem mee ga naar zijn leverancier en een tip van hem dan kan ik deze hele reis ook van de belasting aftrekken.
Na ik heb gezegd dat ik vooralsnog met vakantie ben en nu even geen zaken doe. Dat begreep hij wel. Daarnaast gaf hij zijn visitekaartje. Vervolgens heb ik met hem over het Rijksmuseum en het Louvre gesproken want daar was hij al verschillende keren geweest.
Hij wilde ook zondagavond wel even een rondje door Portland gaan fietsen en dan liet hij mij een paar mooie routes zien. Maar dan heb ik zeven dagen gefietst lijkt mij wel genoeg. En trouwens dan moet ik ook weer helemaal mijn fiets uitpakken en in elkaar zetten. Je begrijpt dat ik hem daar vriendelijk voor bedankt heb.
Tijdens ons gesprek kwam er ineens op een 35-tal meters een hert (deer) met 2 jongen voor bijgelopen echt geweldig hoor!! Ik riep nog O my deer. Overigens hadden we overdag ook al een heel groot hert gezien wat de weg overstak. Jullie weten dat mijn hopmans hart daar sneller van gaat kloppen.
Nadat Mark ging eten bleef ik nog een halfuur zitten om mijn boek te kunnen lezen.
Daarna eten, de berichten luisteren en dan naar bed. Het was toen 20.30 uur. Het zou deze nacht, volgens de weerberichten, lang niet zo koud worden.
's Nachts ben ik een keer naar de toilet gegaan en inderdaad was het niet zo koud slechts -0,4 graden. Het slapen ging overigens beter want ik had een extra shirt aangetrokken en een paar heerlijke warme cycle oregon sokken gekocht. Heet was het nog steeds niet maar het ging.
Om 5.30 uur stond ik op en ging ik eten. Als je bij de etenscounter zegt wat je wilt eten dan moet je snel zijn om je kartonnen bord met 2 handen vast te pakken want anders ligt het er op en meteen weer af door het giga gewicht. Zo was er deze morgen bacon. You want some ham sir? O yes please. En hoppa daar ligt dan een plak van circa 1,5 cm op je bord. Nou dacht ik vandaag wat eten nodig te kunnen hebben dus ach ja. Nu nog een ijsschep met scrambled eggs erbij. Voor de rest koos ik een bakje yoghurt met muesli zoals elke dag. Heerlijk!!!
Uiteindelijk fietste ik om 7.33 uur de camping af. Na de eerste bocht begon de weg meteen licht te klimmen en zag ik 6 herten door een wei springen.
De omgeving was schitterend. Langzaam begon het landschap te veranderen van hoog Alpine-achtig naar bossen met hele grote bomen. Het was echt heel mooi. De eerste waterstop sloeg ik over want water had ik nog genoeg en het ging eigenlijk wel lekker.
De weg klom steeds verder omhoog maar het was goed te doen. Bij de Joseph Canon view stopte ik om wat foto's te maken. Wat is het daar mooi. Vlak daarna fietste we de staat Washington binnen. Bijschrijven op het lijstje maar. Nog 46 staten te gaan even doortrappen dus.
Nu begon het landschap te veranderen in een soort woestijnachtige kale rotsformatie. Het deed me een beetje aan de Mont Ventoux denken maar dan in de kleur rood en bruin. Nadat we een ruststop hadden aan de rivier begon de klim naar Rattle Snake Hill (1200 meter hoog) waar iedereen over sprak. Een klim van 16 km. Inmiddels was het z'on 26 graden lekker weer dus.
De eerste km's van de klim verliepen voorspoedig en ik kwam in een lekker ritme van z'on 13 km per uur. Een lekker tempo voor deze klim. Uiteraard werd ik langzaam moe en liep het tempo uiteindelijk terug tot 10km per uur. Nog steeds niet slecht al zeg ik hetzelf. Ik genoot van het uitzicht en de mooie brede wegen met praktisch geen autoverkeer.
Ik zag ook nog een paar slangen helaas lagen ze dood op de weg. Dus ratelen deden ze niet meer. Uiteindelijk was ik blij dat ik op de top stond en kon het afdalen beginnen. Een mooie afdaling door een prachtig bos.
Na een km of 6 was de lunchstop. Het was er zoals altijd weer goed toeven. Ik at een boterham en dronk wat waarna ik doorfietste naar Clarkston.
We hadden wind op kop dus diegene die mij kennen weten wat dat betekend. The Freak voorop met daarachter uiteindelijk een slinger van circa 15 tot 20 personen. In het begin werd ik nog wel eens afgelost maar na een kilometer of 15 waagde niemand zich daar nog aan. We reden constant met een snelheid van minimaal 44km per uur. De weg liep wel valsplat naar beneden maar toch.
Tijdens dit stuk bedacht ik dat er zelfs nog meer dingen zijn die hier minder zijn dan bij ons. Ik heb vandaag 157km gefietst maar de Amerikanen maar 85 miles ofzo.
Het laatste stuk was een echte afdaling over een mooie brede weg en daar haalde we snelheden van wel 65km per uur. De groep was inmiddels wel uit elkaar gevallen. Het laatste stuk van vandaag was een FIETSPAD langs een meer. Een man die mee had gereden in de groep bedankte me en zei "That was a hell of a job you did pulling us all" Thank you very much. Dat is dus altijd leuk om te horen!!!
Aangekomen in Clarkston stonden er wel 40 kinderen te juichen en ze wilde allemaal high five dat was een erg leuk ontvangst. Ook stonden er ook nog een andere mensen te roepen en te klappen. Dan weet je toch weer waar je het voor doet.
Ik was rond 14.30 uur gefinisht en er was nog bijna niemand dat verbaasde me enigzinds maar het gaf me wel een goed gevoel.
Aangezien de tassen er nog niet waren besloot ik een handdoek te huren en alvast te gaan douchen. Zo gezegd zo gedaan. Het was er heerlijk rustig. Hierna nam ik een heerlijke Ben & Jerry's smoothie. Heerlijk fris en vers gemaakt door Jerry zelf!!
Ik liep terug naar mijn tent om op mijn tas te wachten en mezelf om te kleden. Na ongeveer 15 minuten was mijn tas er. Het was inmiddels wel een graad of 29 dus erg warm in de tent. Nou zou ik die warmte moeten kunnen opslaan voor vannacht maar hoe?
Nu nog even omkleden,scheren en tanden poetsen. Dat was nog al eens gebeurt. Hierna ging ik nog een paar foto's maken van de aankomst en wat drinken op het terras. En dan maar weer opzoek naar de Blogmobile. Deze hadden vandaag een leuke plaats in het park. Jen was weer blij me te zien en we praatte nog even over de rit van vandaag.
Vervolgens het dagboek weer bijwerken dus. Morgen gaan we naar Waitsburg en daar blijven we een extra dag. Je kunt dan zelf beslissen of je de 2e dag gaat fietsen of niet.
CU all and keep on blogging
The Freak
-
14 September 2010 - 04:51
Juffert:
That's not fair.. that you have to cycle so much more.. hahaha. Luckily you can enjoy a good welcome at the finish line. That makes up for the extra k's.
Knowing you.. you will find a way to keep the heat in your tent. So that you are not that cold in the night. But getting dressed for the night would be a good idea... haha.
-
14 September 2010 - 06:40
Misterpino:
Hey Freak,
Mooi om elke morgen je verslag te lezen en de foto's te bekijken. Je krijgt spontaan zin om mee te gaan.
Enjoy and see you soon.... -
14 September 2010 - 07:14
Pia:
Geweldig zeg, echt super om al jouw verhalen te lezen en al die mooie foto's te zien. Zo reizen wij toch een beetje mee.
Groetjes en fiets ze. -
14 September 2010 - 07:46
Jordy:
I know how it feels with the Freak in front, pedalling against a strong wind from ahead. So I understand the man who thanked you. And I believe that it really was a hell of a job as he said. I've got respect for that, especially in such a long track. Good luck for tomorrow, but I'm very confident! -
14 September 2010 - 10:21
Conny:
Wat een prachtige omgeving! Ik kan me voorstellen, dat je geniet met volle teugen. -
14 September 2010 - 17:31
Hetty:
Hai,
Súpermooie foto's én leuke verhalen! Wát een land hè? Geniet ervan en laat ze maar eens zien wat fietsen eigenlijk is !! Haha.
Blijf op kop Freak !
greetings -
14 September 2010 - 17:40
Annelies:
Ik dacht zo als je nu als het koud is 's-nachts ook eens oh my dear roept. Misschien gaat dan ook je hart sneller kloppen en wordt je weer warm. Kan ook zijn dat je bezoek krijgt van de buurman. Overigens hebben wij vandaag ook lekker gegeten (paprikasoep, boontjes met pindasaus, aardappeltjes in de schil, spinazie mozzarellaburger, gemengde salade) wel geen smoothie gehad en ook niet zo'n uitzicht en ja het weer is ook niet geweldig. We zijn niet jaloers of zo :-)
ps dit wordt een uitdaging om te vertalen! -
14 September 2010 - 20:06
Anja:
Hoi Freek,
Leuk je verhalen te lezen en wat een prachtige omgeving! Veel succes verder met de tocht en we volgen je.
Groeten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
