Fietsdag 2 Yrekka-Happy Camp 122km

Vanmorgen op verzoek van de organisatie wat later gestart want waar we vandaag naar toe gaan zijn verder geen wegen. Kortom erg afgelegen.

Na de dagelijkse beslommeringen, ontbijten, wassen ed. Vertrok ik om 7.30 uur voor de rit van vandaag. Overigens heb ik afgelopen nacht heerlijk geslapen. Wellicht de wijn of de inspanning van de dag?

Het was nog slechts 10 graden maar dat veranderde snel. Uiteindelijk liep het kwik op tot maar liefst 35 graden. De route slingerde eerst langzaam een stukje omhoog waarna de afdaling begon. Volgens de kaart zou het een lange weg naar beneden zijn echter de praktijk is altijd anders. Zo waren er voldoende klimmetjes in het parcours om de inspanning goed te voelen.

De eerste waterstop sloeg ik over want we waren pas net gestart wel maakte ik diversen foto's van het wisselende landschap.

In het begin was alles droog en dor en daarna kwamen we in een prachtig bos terercht met de bekende Amerikaanse weidsheid. Een ratelslang heb ik niet gezien wel een aantal dode Deer-herten, een wasbeer, een paar Stinkdieren en eekhoorns. De enige levende wezens waren vogels in allerlei formaten.

Na een reststop, dit is met een versnapering en een waterstop is alleen voor water, reed ik lekker verder het ging goed.

Op de reststop had ik nog even met een bewoner van het enige echte dorp op de route gesproken. Ze sprak mij aan over het hoe en waarom ik aan fietsen deed. Het was een leuk gesprek waarbij ze echt geinteresseerd was in mijn beweegredenen. Ook kwam ik daar een Nederlander tegen met zijn dochter die uit Veldhoven kwam maar nu al 11 jaar in Portland woont.

Ongeveer een 10 km voor de lunchpauze haalde ik een groep hardrijders in die vervolgens meteen aanpikten. Het ging steeds harder door het dal naast de rivier met de wind recht op kop. Mijn specialiteit zal ik maar zeggen. Op een bepaald moment kwam een van de mannen vragen of ik het niet erg vond dat ze de hele tijd achter me reden. Ik antwoorde hem met I like it so don't worry. Bij de rustplaats aangekomen kwam hij naast me fietsen en bedankte me en zei hij te hopen me nog eens te ontmoeten. Je ziet de ene dag is de andere niet.

Overigens wordt morgen volgens mij de zwaarste dag. Maar ja dat zien we dan wel weer. Mijn knie houdt het overigens redelijk goed.

Na de lunch fietste ik weer verder en kwam een zekere Jeff naast mij fietsen die ik in de bus al had gezien. We praten een tijdje waarna ik hem bergop liet gaan.

Om 12.45 was ik in Happy-camp met een gemiddelde van 28km per uur niet slecht vind ik zelf.

Helaas waren de tassen nog niet uitgeladen dus douchen ging nog wel even duren. Ik ging voor mijn tent liggen wachten en werd wakker van de jongen die mijn tas na ongeveer 1 uur wachten bracht. Snel douchen de was doen een smoothie drinken en dan maar naar het dorp.

In het dorpje wonen ongeveer 1200 personen. Ik maakte wat foto's en probeerde ik een licenceplaat te kopen van een auto. Gewoon als souvenier. Ik heb het bij twee zaken gevraagd maar kreeg telkens het antwoord dat ik er maar een van een auto moest afschroeven. Vervolgens bezocht ik een museumpje over hoe de mensen hier vroeger leefden en bezocht ik nog een bedrijf waar je daadwerkelijk spullen kunt kopen om op zoek te gaan naar goud. Dit doen ze met een soort zuiger die op een bootje ligt waarna het opgezogen zand wordt gezeefd. Ook hingen hier een aatal figuren rond die inderdaad zo uit een western movie kwamen.

Vervolegns ben ik nu dit verslag aan het bijwerken. Ik ga nog foto's uploaden en dan langzaam terug naar het Cycle Oregon kamp.

CU next time.
Freek