De avond in Yrekka

Nadat ik gisteren dus aan het internetten was kwam er natuurlijk ook een punt waarop er betaald moest worden. Maar deze man had het begrepen en zei tegen me: I'am not going to charge you. Ik bedankte hem en vroeg of ik hem wellicht op een biertje kon trakteren. Daar had hij wel zin in maar moest dit eerst even met zijn vrouw overleggen.

Zo gezegd zo gedaan dus op naar een bar. Naast zijn kantoor was een Mexicaans restaurant waar we een heerlijk bruin bier dronken uit glazen uit de diepvries.

Hij vroeg natuurlijk van alles over mij en mijn familie, over mijn werk en het leven in Nederland. Het was een hartstikke leuk gesprek. Alvorens we afscheid namen gaf hij me nog 2 business-kaartjes en vroeg of ik hem ook op de hoogte wilde houden van de belevenissen van de rit. Ik beloofde dat te doen.

Na nog wat rondgekeken te hebben in allerlei winkeltjes (deze zijn speciaal open voor Cycle Oregon)en met een paar winkeldames wat grappen gemaakt ging ik weer terug naar het Cycle Oregon kamp met de shutle bus. $5,- voor het ziekenhuis.

Sorry maar er moet na zo'n dag toch wel iets gegeten worden dus dat ging ik doen. Zoals gebruikelijk heb je zo aanspraak en in de meeste gevallen is dat erg grappig. Zo ook deze keer.

Nadat ik bij mijn tent wat gelezen had, o.a. over de route van morgen, ging ik genieten van de muziek op het mainstage. Dit was echte rock en erg mooi. De sfeer was zeer remote. Ik besloot de ellende van de dag maar van me af te drinken en bestelde een echte Oregonian Pinot Noir. De prijs viel mee en hij smaakte heerlijk.

Sommigen van jullie hebben vorig jaar al meegelezen en weten dat er dagelijks een vast aantal activiteiten zijn op het podium. Zo ook vanavond. Allereerst zijn er de mededelingen van de lopende dag.

Helaas was het voor één man vandaag, in eerste instantie, niet z'on goede hij kreeg namelijk in de afdaling een hartaanval. Zijn geluk was echter dat hij zojuist was ingehaald door 1 van de 5 meerijdende ambulances. Deze bestuurder keek toevallig in zijn spiegel en zag iets gebeuren. Nadat hij gereanimeerd was werd hij met spoed overgevlogen met een helicopter, die in 5 minuten ter plaatse was, naar het ziekenhuis in Medford. Dan kun je dus echt beter een lekke band hebben. Je zult mij niet meer horen klagen. Maar wel een veilig gevoel.

Overigens rijden er ook dagelijks 4 agenten op motoren mee en zijn er nog 8 fietsers, de zogenaamde bikepatrol, die alles mee in de gaten houden en in verbinding staan met de commandowagen. Kortom goed georganiseerd!

Na de bespreking van de dag komt er een weerman met het weer voor morgen en daarna iemand van het dorp waar we verblijven.

Als laatste is er dan de bespreken van de route voor de volgende dag. Nou als eerste werd er héél duidelijk gezegd dat diegene die morgen zijn helm niet op heeft uit de rit gezet wordt. Dit kon rekenen op een luid applaus! Daarnaast is het morgen absoluut beter om niet van de weg af te gaan vanwege zogenaamde poison oak. Dit is een plant die brandplekken en hevige jeuk veroorzaakt bij het aanraken. Ook zitten er dit jaar extreem veel ratelslangen en zijn er al een aantal op de weg gezien. Ik weet dus niet of de 2e fietsdag toch niet gevaarlijker wordt dan de eerste?

Na nog een glaasje wijn heb ik nog wat naar de muziek geluisterd en daarna nog even met het thuisfront gebeld.

CU soon.