De 7e etappe Joseph-Elgin the Grand Final 91km
Door: Freek Reijnen
Blijf op de hoogte en volg Freek
13 September 2008 | Verenigde Staten, Elgin
Nadat ik gisteren de shuttle terug naar de camping had genomen ben ik mezelf even gaan omkleden en ontmoette ik Dan en Bob weer op de parkeerplaats.
Bob en Dan, beide 61, had ik al een paar keer eerder omtmoet onder andere bij het pie eten voor het goede doel. Ik bood ze een biertje aan maar Dan dronk nooit alcohol dus dronk ik samen met Bob een biertje. Erg lekker het was namelijk 25 graden.
Dan vroeg of ik zin had om mee te gaan eten die avond met een paar andere vrienden van hem. Dat leek me wel wat dus besloot ik om mee te gaan. We hadden verse Zalm met wilde rijst erg lekker dus. Tijdens het avondeten werd er volop gesproken over mijn wel erg moeilijke naam voor de Amerikanen. Maar het was lachen.
Ook vertelde een van die gasten dat hij pas geleden een email had gehad van een bedrijf dat je roots opzocht en die van hem lagen in Scotland. Maar dat klopte toch niet helemaal want hij was geadopteerd uit China. Hij vertelde het heel smakelijk en erg grappig.
Dit deed mij denken aan het verhaal dat Ed vertelde toen we samen op het terras zaten midden in Halfway. Ed en zijn blanke vrouw hebben een aangenomen zoon uit India en deze is ontzettend zwart. Hij vertelde dat soms mensen aan hem vragen of zijn zoon weet dat hij geadopteerd is? Hij zegt dan altijd dat ze het nu voor hem verraden hebben. Mensen kijken dan altijd heel raar zei hij.
Na het eten nog even rondgekeken en vervolgens om 21.00 uur gaan slapen. Aangezien de muziek nog lang doorging kwam ervan slapen niet veel. Uiteindelijk rond 22.00uur sliep ik. Echter 's nachts ben ik er een drietal keren uitgeweest om naar de toilet te gaan. Het zullen de zenuwen voor de laatste etappe wel zijn denk ik.
Om 6.00 uur stond ik op en deed de gebruikelijke dingen waarna ik ging eten. Uiteraard weer scrambled eggs, met aardappelen in roomsaus en yoghurt etc. Om 6.53 reed ik de camping af voor de laatste etappe van 91km.
Er zat eerst een klim in van ongeveer een kilometer of drie en vervolgens zou er een afdaling zijn van wel 30km. Niets was minder waar. De afdaling bleek een vals plat iets te zijn dus het was behoorlijk zwaar en ik voelde mijn benen goed. Toch schoot het wel lekker op en reed ik de eerste rustpost maar voorbij.
Na circa 40 km was er de lunch al echter we waren zo vroeg dat het nog niet klaar was. Trouwens een lunch om 8.30 is wel erg vroeg. Maar binnen een 10-tal minuten hadden ze de warme kip en het varkensvlees toch klaar. Erg lekker.
Ongeveer een 10-tal km na de lunch begon de zogenaamde laatste klim van de tocht. Deze was ongeveer 11km lang en was goed te doen. Althans niet te steil. Hierna volgde toch nog wat klimmetjes alvorens ik met een 65km per uur het stadje Elgin in reed en dus daarmee officieel de finish heb gehaald!
Aan de finish stonden een hele hoop dorpsbewoners te zwaaien en te klappen erg grappig en vooral leuk na z'on week.
Iedereen kreeg ook nog een rugzak van Nike en uiteraard de nodige drankjes. Door een paar meisjes uit het dorp werden er handoeken verhuurd dus dat deed ik ook maar want mijn bagage was nog niet gearriveerd. We waren wederom te snel!
In de douche is altijd volop zeep aanwezig en iemand had zijn shampoo laten liggen, toevallig mijn merk dus dat kwam goed uit. Na de douche ging ik vast mijn fiets inpakken en belde ik even naar huis. Inmiddels was de bagage ook gearriveerd en kon ik mijn eigen kleding aantrekken.
Na nog wat rondgekeken te hebben ging ik op zoek naar een restaurantje om iets te eten. Ik had inmiddels al een 4-tal uren geleden gegeten en ik wilde even uit de drukte zijn.
Midden in het dorp was z'on echte coca-cola bar/restaurant waar ik een hamburger bestelde. Ik had, dacht ik, de kleinste uitgekozen en daar was ik blij om. Want deze kreeg ik maar net weg. Mijn god wat een apparaat zeg! Maar lekker.
Na het eten ging ik wederom dit verslag bijwerken in het internet café met de giga computerschermen van de eerste avond. Voor een paar dollar was ik online en zodoende.
Hierna ga ik nog even wat rond kijken bij de finish en vervolgens pak ik de bus weer terug naar Portland. Dit duurt weer een 4-tal uren dus daar ben ik dan vanavond weer om 20.00 uur. Dat zal lekker zijn een echt bed, een echte douche en een echt toilet en géén dixie!
Bob en Dan, beide 61, had ik al een paar keer eerder omtmoet onder andere bij het pie eten voor het goede doel. Ik bood ze een biertje aan maar Dan dronk nooit alcohol dus dronk ik samen met Bob een biertje. Erg lekker het was namelijk 25 graden.
Dan vroeg of ik zin had om mee te gaan eten die avond met een paar andere vrienden van hem. Dat leek me wel wat dus besloot ik om mee te gaan. We hadden verse Zalm met wilde rijst erg lekker dus. Tijdens het avondeten werd er volop gesproken over mijn wel erg moeilijke naam voor de Amerikanen. Maar het was lachen.
Ook vertelde een van die gasten dat hij pas geleden een email had gehad van een bedrijf dat je roots opzocht en die van hem lagen in Scotland. Maar dat klopte toch niet helemaal want hij was geadopteerd uit China. Hij vertelde het heel smakelijk en erg grappig.
Dit deed mij denken aan het verhaal dat Ed vertelde toen we samen op het terras zaten midden in Halfway. Ed en zijn blanke vrouw hebben een aangenomen zoon uit India en deze is ontzettend zwart. Hij vertelde dat soms mensen aan hem vragen of zijn zoon weet dat hij geadopteerd is? Hij zegt dan altijd dat ze het nu voor hem verraden hebben. Mensen kijken dan altijd heel raar zei hij.
Na het eten nog even rondgekeken en vervolgens om 21.00 uur gaan slapen. Aangezien de muziek nog lang doorging kwam ervan slapen niet veel. Uiteindelijk rond 22.00uur sliep ik. Echter 's nachts ben ik er een drietal keren uitgeweest om naar de toilet te gaan. Het zullen de zenuwen voor de laatste etappe wel zijn denk ik.
Om 6.00 uur stond ik op en deed de gebruikelijke dingen waarna ik ging eten. Uiteraard weer scrambled eggs, met aardappelen in roomsaus en yoghurt etc. Om 6.53 reed ik de camping af voor de laatste etappe van 91km.
Er zat eerst een klim in van ongeveer een kilometer of drie en vervolgens zou er een afdaling zijn van wel 30km. Niets was minder waar. De afdaling bleek een vals plat iets te zijn dus het was behoorlijk zwaar en ik voelde mijn benen goed. Toch schoot het wel lekker op en reed ik de eerste rustpost maar voorbij.
Na circa 40 km was er de lunch al echter we waren zo vroeg dat het nog niet klaar was. Trouwens een lunch om 8.30 is wel erg vroeg. Maar binnen een 10-tal minuten hadden ze de warme kip en het varkensvlees toch klaar. Erg lekker.
Ongeveer een 10-tal km na de lunch begon de zogenaamde laatste klim van de tocht. Deze was ongeveer 11km lang en was goed te doen. Althans niet te steil. Hierna volgde toch nog wat klimmetjes alvorens ik met een 65km per uur het stadje Elgin in reed en dus daarmee officieel de finish heb gehaald!
Aan de finish stonden een hele hoop dorpsbewoners te zwaaien en te klappen erg grappig en vooral leuk na z'on week.
Iedereen kreeg ook nog een rugzak van Nike en uiteraard de nodige drankjes. Door een paar meisjes uit het dorp werden er handoeken verhuurd dus dat deed ik ook maar want mijn bagage was nog niet gearriveerd. We waren wederom te snel!
In de douche is altijd volop zeep aanwezig en iemand had zijn shampoo laten liggen, toevallig mijn merk dus dat kwam goed uit. Na de douche ging ik vast mijn fiets inpakken en belde ik even naar huis. Inmiddels was de bagage ook gearriveerd en kon ik mijn eigen kleding aantrekken.
Na nog wat rondgekeken te hebben ging ik op zoek naar een restaurantje om iets te eten. Ik had inmiddels al een 4-tal uren geleden gegeten en ik wilde even uit de drukte zijn.
Midden in het dorp was z'on echte coca-cola bar/restaurant waar ik een hamburger bestelde. Ik had, dacht ik, de kleinste uitgekozen en daar was ik blij om. Want deze kreeg ik maar net weg. Mijn god wat een apparaat zeg! Maar lekker.
Na het eten ging ik wederom dit verslag bijwerken in het internet café met de giga computerschermen van de eerste avond. Voor een paar dollar was ik online en zodoende.
Hierna ga ik nog even wat rond kijken bij de finish en vervolgens pak ik de bus weer terug naar Portland. Dit duurt weer een 4-tal uren dus daar ben ik dan vanavond weer om 20.00 uur. Dat zal lekker zijn een echt bed, een echte douche en een echt toilet en géén dixie!
-
14 September 2008 - 07:43
Thuisfront:
Yes you did it!! geweldig papa, wij zijn trots op je en zullen blij zijn je morgen weer te zien, heel veel groetjes van ons ook van ons mam. -
14 September 2008 - 08:17
Frank En Annelies:
Proficiat Freek. Wederom een prestatie om bij te schrijven en een om nooit te vergeten.
Goede reis naar huis.
-
14 September 2008 - 08:27
Iris:
Gefeliciteerd freek!
Goede reis naar Eersel! -
14 September 2008 - 09:43
Anneke:
freek, wat een geweldige ervaring zal dat voor jou geweest zijn.thuis wachten drie ongeduldige dametjes op jou.goeie reis en tot gauw -
14 September 2008 - 10:17
Michelle:
Geweldig! Goed gedaan.. Geniet van het echte bed, douche en toilet! Goeie reis naar huis en tot mails maar weer!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
