De 5de etappe Halfway-Joseph 127km
Door: Freek Reijnen
Blijf op de hoogte en volg Freek
11 September 2008 | Verenigde Staten, Joseph
Na een goede nacht stond ik om 6.30 uur op. Ik wilde vroeg vertrekken omdat dit een dag zou worden met 3 echte beklimmingen en ik graag de hitte voor wilde blijven.
Natuurlijk had iedereen dit gedacht dus was het overal een drukte van jewelste.Kortom overal lange wachtrijen. Maar na alle gebruikelijke dingen zoals; wassen, scheren, naar de toilet en ontbijten vertrok ik uiteindelijk pas om 7.30 uur. Een beetje laat voor mijn doen maar ja het was niet anders.
De eerste 5km waren vrij vlak maar daarna begon de klim. Zoals altijd ging ik weer in stijl omhoog. De beklimming was nu nog niet steil. Maar wel lang. In totaal was deze klim maar liefst 42km lang. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo'n lange klim heb gedaan. Maar enfin het was dus niet steil en je kon lekker op de grote molen een heel eind komen in een heerlijk ritme. Ik stond versteld van mezelf het ging super.
We reden door een geweldig mooi bos met schitterende doorkijkjes en af en toe een paar broers of zussen van Knabbel en Babbel. Alles is hier super verlaten of eigenlijk nooit bewoond geweest. Wat een rust! Na de top en de daarop volgende korte afdaling van circa 4km was de lunch er al. Het was inmiddels 10.15 uur.
De lunch was super gezellig met midden in het bos een Hilly Billy band die daar stond te spelen. Prachtig. Wederom geweldig georganiseerd. Ook was er een vuur met een echte barbeque. Aangezien de lunch o.a. bestond uit een HELE kipfilet, kon je deze lekker barbequen. Heerlijk! Zo kon je ook een beetje opwarmen want het was nog slechts 15 graden maar in de afdaling was het veel kouder.
Vervolgens doorgereden naar de volgende klim. Een man riep me nog toe dat ik géén klimmers benen had maar dat ze eruit zagen als echte sprinter-legs. En inderdaad dat klopt.
Ik fietste omhoog met een aantal Amerikanen die graag mijn mening wilde weten over de terugkeer van Lance. Ik reed met hun bergop totdat mijn ketting eraf liep. Enfin dat weer snel gefixt maar helaas kon ik ze niet meer inhalen.
Na nog een zware klim konden we eindelijk afdalen naar Joseph en de Wallowa vallei. Erg mooi.
De binnenkomst in Jospeh was erg leuk. Er stonden een twintigtal jonge meiden te juichen voor elke renner. Ik kan je zeggen dat is hartstikke welkom na zo'n dag.
Helaas was de finisch slechts 10 km buiten het dorp aan het meer. Dit viel erg tegen. Onderweg kwam ik langs het graf van Chief Joseph. Dit is een opperhoofd van de Nez perce indianen stam die zichzelf liet dopen en een brug sloeg tussen de nieuwe en oude wereld.Heel moedig dus!
Helaas hebben zijn indianen broers hem verraden door hun land te verkopen aan de USA. Chief Joseph moest vluchten en doordat ze een verkeerde afslag namen kwamen ze in Canada terecht waardoor een groot gedeelte van zijn stam stierf van de vrieskou. Nadat ze terugkwamen werd hij gevangen genomen en verloor hun stam hun hele land. Best een triest verhaal eigenlijk. Maar wel een mooi graf.
Onderweg naar het kamp kwam ik langs een rivier waar je de zalm de rivier op kunt zien zwemmen schitterend. Zeker voor een vliegvissende hopman. Toch? Ik heb er een paar foto's van gemaakt. De rode strepen zijn de vissen. Ik denk dat het John West zalmen zijn want ik heb nog géén beer gezien.
Vervolgens reed ik naar the finish line en kan ik officieel zeggen dat ik de zwaarste dag overleefd heb. Sterker nog ik ben als een van de eerste aangekomen. Ik vond de dag van gisteren zwaarder.
Na snel een douche genomen te hebben heb ik even naar mijn fiets laten kijken. Dit was snel gefixt. Hierna liet ik mijn telefoon nog opladen en kocht ik een heerlijke smoothie bij Ben & Jerrie's.
Aangezien ik toch naar het dorp wilde informeerde ik of er een shuttle ging. Nou die ging er inderdaad en na een afspraak gemaakt te hebben met deze man. Bracht hij me naar het dorp. Ideaal.
Vervolgens ging ik een bar in waar een internet verbinding zou zijn. Dit was zo'n echte amerikaanse bar. Heel leuk ingericht en met echte Amerikanen erin. Ik bestelde er een biertje en typte vervolgens dit verslag.
Nou ik ga nu nog even van mijn biertje genieten waarna ik de shuttle terug neem om te gaan eten.Het is overigens nu maar liefst 32 graden en vannacht is er 4 graden vorst voorspeld!
Trouwens iedereen bedankt voor de leuke reacties. It keeps me going.
Freek
Natuurlijk had iedereen dit gedacht dus was het overal een drukte van jewelste.Kortom overal lange wachtrijen. Maar na alle gebruikelijke dingen zoals; wassen, scheren, naar de toilet en ontbijten vertrok ik uiteindelijk pas om 7.30 uur. Een beetje laat voor mijn doen maar ja het was niet anders.
De eerste 5km waren vrij vlak maar daarna begon de klim. Zoals altijd ging ik weer in stijl omhoog. De beklimming was nu nog niet steil. Maar wel lang. In totaal was deze klim maar liefst 42km lang. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo'n lange klim heb gedaan. Maar enfin het was dus niet steil en je kon lekker op de grote molen een heel eind komen in een heerlijk ritme. Ik stond versteld van mezelf het ging super.
We reden door een geweldig mooi bos met schitterende doorkijkjes en af en toe een paar broers of zussen van Knabbel en Babbel. Alles is hier super verlaten of eigenlijk nooit bewoond geweest. Wat een rust! Na de top en de daarop volgende korte afdaling van circa 4km was de lunch er al. Het was inmiddels 10.15 uur.
De lunch was super gezellig met midden in het bos een Hilly Billy band die daar stond te spelen. Prachtig. Wederom geweldig georganiseerd. Ook was er een vuur met een echte barbeque. Aangezien de lunch o.a. bestond uit een HELE kipfilet, kon je deze lekker barbequen. Heerlijk! Zo kon je ook een beetje opwarmen want het was nog slechts 15 graden maar in de afdaling was het veel kouder.
Vervolgens doorgereden naar de volgende klim. Een man riep me nog toe dat ik géén klimmers benen had maar dat ze eruit zagen als echte sprinter-legs. En inderdaad dat klopt.
Ik fietste omhoog met een aantal Amerikanen die graag mijn mening wilde weten over de terugkeer van Lance. Ik reed met hun bergop totdat mijn ketting eraf liep. Enfin dat weer snel gefixt maar helaas kon ik ze niet meer inhalen.
Na nog een zware klim konden we eindelijk afdalen naar Joseph en de Wallowa vallei. Erg mooi.
De binnenkomst in Jospeh was erg leuk. Er stonden een twintigtal jonge meiden te juichen voor elke renner. Ik kan je zeggen dat is hartstikke welkom na zo'n dag.
Helaas was de finisch slechts 10 km buiten het dorp aan het meer. Dit viel erg tegen. Onderweg kwam ik langs het graf van Chief Joseph. Dit is een opperhoofd van de Nez perce indianen stam die zichzelf liet dopen en een brug sloeg tussen de nieuwe en oude wereld.Heel moedig dus!
Helaas hebben zijn indianen broers hem verraden door hun land te verkopen aan de USA. Chief Joseph moest vluchten en doordat ze een verkeerde afslag namen kwamen ze in Canada terecht waardoor een groot gedeelte van zijn stam stierf van de vrieskou. Nadat ze terugkwamen werd hij gevangen genomen en verloor hun stam hun hele land. Best een triest verhaal eigenlijk. Maar wel een mooi graf.
Onderweg naar het kamp kwam ik langs een rivier waar je de zalm de rivier op kunt zien zwemmen schitterend. Zeker voor een vliegvissende hopman. Toch? Ik heb er een paar foto's van gemaakt. De rode strepen zijn de vissen. Ik denk dat het John West zalmen zijn want ik heb nog géén beer gezien.
Vervolgens reed ik naar the finish line en kan ik officieel zeggen dat ik de zwaarste dag overleefd heb. Sterker nog ik ben als een van de eerste aangekomen. Ik vond de dag van gisteren zwaarder.
Na snel een douche genomen te hebben heb ik even naar mijn fiets laten kijken. Dit was snel gefixt. Hierna liet ik mijn telefoon nog opladen en kocht ik een heerlijke smoothie bij Ben & Jerrie's.
Aangezien ik toch naar het dorp wilde informeerde ik of er een shuttle ging. Nou die ging er inderdaad en na een afspraak gemaakt te hebben met deze man. Bracht hij me naar het dorp. Ideaal.
Vervolgens ging ik een bar in waar een internet verbinding zou zijn. Dit was zo'n echte amerikaanse bar. Heel leuk ingericht en met echte Amerikanen erin. Ik bestelde er een biertje en typte vervolgens dit verslag.
Nou ik ga nu nog even van mijn biertje genieten waarna ik de shuttle terug neem om te gaan eten.Het is overigens nu maar liefst 32 graden en vannacht is er 4 graden vorst voorspeld!
Trouwens iedereen bedankt voor de leuke reacties. It keeps me going.
Freek
-
12 September 2008 - 05:17
Marion:
Erg leuk om te lezen dat je het zo goed naar je zin hebt, het past ook helemaal bij jou dus geniet er nog van de laatste dagen. Nog veel fietsplezier gr. marion -
12 September 2008 - 08:45
Karin:
Dag Freek,
Ik bekijk nu pas je site. Mooi man. Weer eens iets anders dan Diekirch-Valkenswaard. You have the time of your life. Als je nog maar terug wil. Overigens, je mag gerust doorademen hoor als je op de foto gaat.Geeft niks. En mocht je bergop fietsen en het lukt niet meer, denk dan aan mij: TRAPPEN TRUT ! Je weet wie het zegt.
Groetjes van Karin -
12 September 2008 - 10:37
Michelle :
Heee Fre,
Wat een prestatie man! Hartstikke goed, en leuk de foto's van de zalmen, nu nog een paar grizzly's erbij! Ik lag gisteren op -20 meter de mooie vissen in de rode zee te bewonderen, ik moest wel even aan jouw geploeter tijdens de verschillende klimmen denken. Geniet van de prachtige tochten en de weidse landschappen en over niet al te lange tijd zie je je meiden weer! Zet hem op! Michelle x -
12 September 2008 - 16:59
Hetty:
Hé Freek,
Hartstikke mooie foto's en hele leuke verhalen. Het klinkt allemaal heel geweldig, je zou er zo zin in krijgen om mee te doen.Geniet de laatste dagen nog van deze mooie tocht !! -
12 September 2008 - 18:26
Annelies:
Hei Freek,
Het wordt steeds mooier, van fietsen weet ik niets maar de natuur is geweldig. Wij moeten het thuis doen met regen en een slootje met wat karper.
Ben erg benieuwd naar de "live" verhalen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
