Dag 3 Portland and Nob hill

Allereerst zijn er wat vragen gesteld waar het natuurlijk verwacht wordt dat ik reageer.

Nou DVS ik heb de wijnen hier nog niet geprobeerd simpelweg omdat ik ze veel te duur vind. Maar liefst minimaal USD 6.50 per glas. Dus importeren zal ook wel niet z'on succes worden.

En Ed de afspraak staat Abcoude-Eersel of andersom zal komend jaar eindelijk gereden worden en ja Sheraton Schiphol is vast en zeker fantastisch maar ik heb al 4 overnachtingen in Sheraton Portland Airport zo dacht ik dat één overnachting buiten onze favoriete keten toch wel zou moeten kunnen. Je moet natuurlijk de concurrentie ook in de gaten houden.

Enfin de dag begon dus vroeg zoals eerder vermeld! Na de gebruikelijke rituelen zoals, douchen, scheren etc, ging ik ontbijten in het hotel.

Trouwens voor de lichtgewicht reizigers onder ons, althans minimaal de mannen dan, is het scheren met zogenaamde scheerolie ideaal. Het spul zit in een flesje zo groot als 2 vingerhoedjes en je kunt jezelf er maar liefst 90keer mee scheren. Een zeg maar ideaaaaaal product.

In het hotel nam ik slechts één bescheiden bordje met ei, worst etc en daarnaast nog een yoghurtje en fruit. Kortom echt gezond. Daarna het reisverslag bijwerken en vervolgens op weg naar de city.

In het Sheraton zaten nog twee fietsers, Bill en Cathy, en wel van Mauri. Een eiland van de archipel van Hawaï. Aangezien Bill zijn bedrijf in tandheelkunde reeds 25 jaar geleden had verkocht zat hij relaxed te wezen op zijn eiland en genoot hij elk jaar weer van cycle Oregon.

Bill praatte honderduit en vond het prachtig om zijn verhaal te vertellen tegen z'on snoeshaan uit Europa. Bill vertelde dat hij na de verkoop van zijn bedrijf eerst een aantal jaren door Afrika en Europa was gaan reizen met o.a. een VW-busje. Hoe lang dat wist hij eigenlijk niet meer. In ieder geval minimaal 3 jaar. Ja Bill is echt relaxed zeg maar een afgekeurde hippie, gezien zijn carriere.

Toen ik uitstapte bij de halte van Chinatown groeten we elkaar en zei hij nogmaals " It was nice talking to you Freek" Vandaag had ik gepland de afgesproken schoenen te gaan kopen en ik wilde zelf nog even naar Nob-hill dit vanwege de leuke ervaringen van vorig jaar en het weer. Het was inmiddels circa 33 graden. Overigens wordt voor de hele week een temperatuur van maar liefst 100 graden, klinkt leuk hé, verwacht. Dit is dus ongeveer 38 graden dus wellicht wat te warm om te fietsen maar ja een beetje nazomer is natuurlijk nooit weg.

Enfin in Nob-hill aangekomen liep ik een soort galerie binnen aangetrokken door de leuke dingen tentoongesteld. De mevrouw sprak mij natuurlijk aan met de legendarische woorden; How are you doing today Sir? Ze begon te vertellen dat een 125-tal kunstenaars hier kunstwerken exposeerden allemaal gemaakt van gerecyceld materiaal. Nou er zaten hele leuke dingen tussen.

Nadat ik de vrouw nog geholpen had met het buiten zetten van een metalen bord ging ik weer verder. Het was inmiddels etenstijd en dus besloot ik om wat te gaan eten.

Het mooie van Nobs-hill is dat je overal lekker buiten kunt eten, loungen en chillen. Hoewel dat laatste met 33 graden niet meevalt maar toch.

Ik streek neer bij The Ramshead een leuk restaurant met een Engelse pub uitstraling. Ik bestelde een biertje van een voor Amerikaanse begrippen lullig formaat. Zeg maar zoals een kleintje bij ons. Na een deskundige blik op de kaart bestelde ik een ciabatta bun with cheese and mushrooms en nog van alles. Ik dacht aan de tekst te zien dat het wel weer een hele hap zou worden maar ook dat viel mee. Bij ons zou dit de classificatie normaal krijgen. Kortom perfect.

Na de heerlijke maaltijd bezocht ik nog een paar kunstachtige winkeltjes en besloot ik om terug te gaan naar downtown. Want ik moest nog steeds de uggs kopen en ik dacht nog allerlei andere winkels te bezoeken waarvan zelfs bij mij de noodzaak niet bekend is. Maar ja je bent er eens uit zak maar zeggen...

Inmiddels heb ik al wat tijd in uggen gestoken, overigens met alle plezier hoor, maar ik rook niet eens!

Vanwege de hitte dacht ik water nodig te hebben en daarom ging ik even bij Fred Meyer binnen. Zeg maar de C1000 maar dan much bigger....

Ineens was er paniek iemand had een bloedneus of zo gekregen en "overal" lagen druppels bloed. Dus alles afzetten, handschoenen aan en iedereen langs de barricades loodsen. Echter een patient was nergens te zien. Ik vond het maar een hoop gedoe voor een paar druppels bloed.

Na dit eens afgekeken te hebben vervolgde ik de weg naar Nordstrom. Bij Nordstrom vroeg ik de weg naar de Columbia Outdoorsshop. Nou dat was géén enkel probleem voor de portier hij vertelde me ook direct maar even wat er nog allemaal meer te koop was inclusief een winkel waar zeer traditionele 3-delige kostuums kunt kopen. Alsof ik er een nodig zou hebben...!? Maar ja waarschijnlijk komt het uit een goed hart dus het belangrijkste heb ik in mijn geheugen opgeslagen.

Als ik volgende week zondag terugkom ga ik niet meer shoppen. Aaaaaaaaaaaaah.

Nu nog een biertje drinken bij Rockbottoms en daarna een hapje eten. Vanwege de hoeveelheid heb ik besloten om eerst maar eens één gerecht te bestellen en bij eventuele hongergevoelens pas de volgende gang.

Ik bestelde een heerlijke ceasars salad with chicken van de happy hour kaart en dit was precies mooi voor een voorgerecht. Ze kunnen het dus toch. Daarna nog een chicken enchillada en het was een perfecte maaltijd.

Bij terugkomst in het hotel kon je al inchecken voor Cycle Oregon dus zo gezegd zo gedaan. Nu moest je weer de fiets uitpakken vanwege mogelijk plaatsgebrek door al die koffers. Dat deed ik dus waarna ik het verslag schreef en nog met de man van de organisatie praatte.

Nou als Amerikanen ergens goed in zijn dan is het wel marketing zo ook in Cycle Oregon. Alle teksten en dergelijke worden goed afgewogen en hebben meestal een grond.

Dus waarom " The Mythical State of Jefferson" Ergens in de jaren 1939 en 1940 waren de bewoners van het noorden van Californie en het zuiden van Oregon het zat om minder aandacht te krijgen van de federale staat. Er werd meer geld uitgegeven aan de ontwikkeling van steden zoals LA dan dat er (spoor)wegen aangelegd werden in dit gebied. Snode plannen werden gesmeed en de roep om zich te verenigen in een nieuwe staat was een feit. Een prijsvraag, met als prijs USD 2,=, werd uitgeroepen om de nieuwe naam voor deze staat te bedenken. En in 1941, bij ons werd langzaam het Duits ingevoerd, was de staat een feit. Zelfs een gouverneur werd gekozen. De staat Jefferson werd geboren.

Vanuit Hollywood waren producenten overgekomen om alles, inclusief beeëdiging en parades, vast te leggen op film en dit vervolgens op 8 december 1941 wereldkundig te maken.
Helaas werd de USA op 7 december wreed bij de 2e wereldoorlog betrokken door de aanval op Pearl Harbor in Hawai waardoor het nieuws van de staat Jefferson nooit openbaar werd. De staat Jefferson blijft dus altijd een mythe.